5. Het zwembad

We zijn gaan zwemmen! Het was mooi weer, dus kozen we voor het buitenbad. We hadden de dag daarvoor ook een poging gedaan om te gaan zwemmen, aangezien er toen meer auto’s op de parkeerplaats stonden dan bij een woonwinkel op 2e Paasdag, besloten we het de volgende ochtend opnieuw te proberen. 

En dat was een zeer goede beslissing! Om iets over 10 kochten we de kaartjes en liepen we het nagenoeg lege zwembad in. Voor Cas was het helemaal een walhalla; een vers gevuld pierebad (dat doen ze schijnbaar iedere dag) helemaal voor hem alleen! 

Na er twee uur vertoefd te hebben en meerdere malen de glijbaan te hebben getrotseerd, (wat ik overigens geen straf vind) besloten we dat het wel mooi was geweest. Snel fris afdouchen, de kleren weer aan zodat Cas nog even in de speeltuin kon spelen alvorens we weer huiswaarts zouden keren.

Maar aangezien het al half 1 was opperde ik om nog even een tosti te eten. Dat vond Cas natuurlijk een uitstekend idee. Ik ging ze halen zodat Cas nog lekker kon blijven spelen. Nadat ik ze had besteld, werd mij gesommeerd te wachten in de kantine. Ik ging zitten op een ietwat oncomfortabele loungebank en overzag zo het hele zwembad. 

Op dat moment ging mijn hoofd aan: ‘Besef je eigenlijk wel wat je nu aan het doen bent, Mathijs? Je bent vol in het moment aan het genieten van het zwemmen met Cas en Mirjam, je bent niet bezig met het feit dat je uit een zwembad niet 1-2-3 weg bent als het even niet fijn gaat. En in plaats van bezig te zijn met het weg willen uit het zwembad is het zelfs zo dat je voorstelt om hier ook nog even een tosti te eten!’ 

Dat was een mooi besef moment. Toen ik eindelijk de tosti’s kon afhalen bedankte ik (in mijn hoofd) het meisje voor het feit dat ze 15 minuten bezig is geweest met het maken van drie tosti’s… Het gaf mij in ieder geval de tijd te realiseren waar ik op dit moment sta. Met een glimlach op mijn hoofd en drie tosti’s op een dienblad liep ik terug naar Mirjam en Cas.

korte verhalen