De nieuwe ik

Probeer in het “hier-en-nu” te leven was één van de eerste uitspraken waarmee ik in aanraking kwam aan het begin van mijn traject op weg naar… Ja, op weg naar wat? Op weg naar een leven zonder angst? Onmogelijk! Op weg naar volledige controle over mijn gevoelens en gedachten? Onmogelijk! Op weg naar acceptatie van de dingen die er zijn en die er gebeuren? Mogelijk. Op weg naar het leren leven in het moment (hier-en-nu) in plaats van in de scenario’s in mijn hoofd? Mogelijk. Op weg naar een leven met vertrouwen in mezelf? Mogelijk.

Tijdens het begin van mijn therapietraject hield ik mij stevig vast aan de eerste twee punten:

• Nooit meer die verschrikkelijke alles verslindende angst.
• Altijd in elke situatie volledig 'in control' zijn.

Dit was wat ik wilde leren. Op deze manier wilde ik mijn leven weer terugkrijgen.

Toch leerde ik al snel dat deze wens, een leven zonder angst en met volledige controle, schier onmogelijk was. Er kwamen wel drie punten naar voren die samen de blauwdruk konden vormen voor een gelukkig leven:

• Acceptatie
• Hier-en-nu
• Vertrouwen

Acceptatie
Acceptatie, wat vond ik dit in het begin toch een verschrikkelijk woord. Ik ga toch niet accepteren en me erbij neerleggen dat ik een angststoornis heb! Niks daarvan, ik ga er volledig gestrekt tegenin. Toch was het accepteren van de situatie wel de start om een stap vooruit te kunnen zetten. Je kunt deze vorm van acceptatie ook wel vergelijken met een elastiekje. Hoe meer je eraan trekt (tegenin gaat) hoe meer spanning (weerstand) op het elastiek komt te staan. Des te meer ik tegen mijn angst in het verweer ging, des te meer weerstand ik ervaarde en voelde ik me hierdoor dus nog ellendiger. Des te meer ik mijn angststoornis accepteerde, des te meer ruimte er ontstond om ervan te leren en te ontdekken hoe ik ermee om kon gaan.

Acceptatie, ik haatte het woord maar heb het uiteindelijk toch omarmd.

Hier-en-nu
Het “hier-en-nu” is een kreet die we steeds vaker voorbij horen komen. De eerste keren dat ik dit hoorde vond ik het maar een rare kreet. Je leeft toch nu en op de plek waar je je op dat moment bevindt? Dus hoezo hier-en-nu, dat doen we toch allemaal al?! Ik moet dan ook eerlijk toegeven dat het best een tijd heeft geduurd voordat ik de werkelijke betekenis van het hier-en-nu begreep, laat staan op die manier probeerde te leven. Toen ik deze kreet voor het eerst hoorde, leefde ik absoluut niet in het hier-en-nu, hoewel ik dat zelf wel dacht. Ik leefde in het verleden, in de toekomst maar vooral in de scenario’s die zich in mijn hoofd afspeelden. Altijd maar bezig met de vraag: Wat als…? Wat als dit gebeurt en wat als dat gebeurt? Hoe kom ik hier dan weg? Hoe kom ik weer op mijn veilige plek? Wie kan mij helpen? Wie kan mij komen redden? Ik heb weken, maanden en nu terugkijkend zelfs jaren niet in het hier-en-nu geleefd.

Inmiddels lukt mij dit steeds beter en ben ik echt op de plek aanwezig waar ik mij ook fysiek bevind. Ik zie, hoor en voel nu ook de kleine dingen om mij heen. Ik ben nu veel meer aanwezig in het moment. Ik zie nu ook veel beter de mensen om mij heen, zie wat hen drijft en wat hen bezighoudt. Door naar buiten te kijken in plaats van naar binnen ben je ook echt aanwezig. En door open te staan voor de wereld om je heen, gaat de wereld om je heen ook openstaan voor jou.

Het leven in het hier-en-nu is niet altijd even makkelijk met alle dingen om ons heen, die ons bezighouden. Maar ik kan wel vertellen dat het verdomd lekker is om in het hier-en-nu te kunnen leven.

Vertrouwen
Het laatste punt van de blauwdruk en daarbij voor mij ook meteen de moeilijkste, is het terugkrijgen van het vertrouwen in mezelf. Of beter gezegd; het ontwikkelen van vertrouwen in mezelf.

Ik zie dit laatste punt van de blauwdruk ook als een soort “eindpunt” van mijn angststoornis. Wanneer het vertrouwen in jezelf groeit en je weet dat je de verschillende uitdagingen die je tegenkomt weer tot een 'goed' einde kunt volbrengen; je dit kunt zonder bang te hoeven zijn dat je overmand wordt door angstgevoelens, angstige gedachten of de continue drang om te moeten vluchten; dat je het leven met al zijn tal van mogelijkheden weer omarmd in plaats van als een soort zelfbescherming van je weg probeert te houden: Als dat weer lukt, dan heb je weer de vrijheid om te gaan en staan waar je wilt.

Ik weet dat bepaalde situaties, gebeurtenissen of mogelijkheden altijd een bepaalde uitdaging voor mij met zich mee kunnen brengen. Ook betwijfel ik of het überhaupt mogelijk is dat een angststoornis, zoals die mij te pakken heeft gehad, volledig uitwisbaar is. Desalniettemin heb ik inmiddels wel mogen ervaren dat het groeiende vertrouwen mij helpt om nog meer vertrouwen in mezelf te ontwikkelen. Steeds meer uitdagingen aan te gaan en mogelijkheden te onderzoeken. Het smaakt oprecht naar meer!

It's been a hell of a ride! Het was een lange zware reis waarin ik ontzettend veel over mezelf heb geleerd, heb gezien hoe hard het leven kan zijn en hoe belangrijk het is om te leren genieten van de kleine dingen om ons heen. Hoe fijn, warm en geïnteresseerd mensen reageren als je open en eerlijk jouw verhaal met ze deelt. Het belangrijkste wat ik over heb gehouden aan dit gehele traject is de kennis over mezelf. Des te beter ik mezelf leerde kennen, des te meer ik van mezelf ging accepteren. Ik leerde waar ik voor sta en waar ik een blij en gelukkig mens van wordt. Het is ontzettend waardevol om jezelf te leren kennen en dit gun ik dan ook iedereen (natuurlijk dan wel zonder de voorliggende angststoornis door te moeten maken).

Ik wil ook nogmaals een hele grote dankjewel aan Mirjam geven. Het was voor jou ook echt niet makkelijk om dit hele traject met mij door te moeten maken, gelukkig zijn we niet vergeten te blijven lachen! Ook een grote dankjewel aan mijn ouders; het moet verdomd moeilijk zijn geweest om je eigen kind gebukt onder deze angst rond te zien lopen. Jullie waren er altijd voor mij! Ook de naaste familie, vrienden en elk willekeurig luisterend oor wil ik bedanken. Zonder jullie om mij heen was mijn verhaal niet mijn verhaal geweest.

Op de toekomst en op de verhalen en avonturen die nog in het verschiet liggen, maar belangrijker nog, op het hier-en-nu!

De angst en ik